39 lines
12 KiB
JSON
39 lines
12 KiB
JSON
{
|
|
"name": "Resolution of Sojourner",
|
|
"rarity": [
|
|
"3",
|
|
"4"
|
|
],
|
|
"2pc": "เพิ่มพลังโจมตี 18%",
|
|
"4pc": "เพิ่มอัตราคริของ การชาร์จโจมตีขึ้น 30%",
|
|
"flower": {
|
|
"name": "Heart of Comradeship",
|
|
"relictype": "Flower of Life",
|
|
"description": "ดอกไม้ขนาดเล็กที่มีสีของหยกสีฟ้า ที่ก้านมีริบบิ้นของใครบางคน ผูกติดอยู่",
|
|
"story": "นักเดินทางจากแดนไกล กลัดดอกไม้ดอกนี้ไว้ที่หน้าอกของเขา\n\nเพื่อเป็นการไขว่คว้าอาชีพอันอิสรเสรี นักเดินทางได้ละทิ้งชีวิตที่หรูหราและงดงามที่บ้านเกิดของเขา\nข้างทะเลสาบในเมืองต่างแดน เขาได้พบกับหญิงสาวผู้มีคิ้วขมวด\n\n\"นักเดินทางที่มาจากแดนไกลเหรอ... ช่างเถอะ เป็นใครก็ได้ทั้งนั้น\"\n\"ที่แท้ก็เป็นนักดนตรีงั้นเหรอ? งั้น ไม่ต้องมาชมฉันด้วยคำพูดกลวง ๆ และดนตรีที่ว่างเปล่าหรอก\"\n\"ขอแค่คุณจำฉันในตอนนี้ไว้\"\n\"ก่อนที่ฉันจะถูกใช้เป็นของสังเวยในงานเทศกาล\"\n\nนักเดินทางที่ละทิ้งบ้านเกิดเมืองนอน กลัดดอกไม้ดอกนี้ไว้ที่หน้าอกของเขา\nเพราะนอกจากตัวเองแล้ว เขาไม่เคยรักใคร และสามารถละทิ้งทุกอย่างตามที่ต้องการ\nแต่เขากลับจดจำหญิงสาวตามที่สัญญาไว้ และยอมเสี่ยงอันตราย"
|
|
},
|
|
"plume": {
|
|
"name": "Feather of Homecoming",
|
|
"relictype": "Plume of Death",
|
|
"description": "ขนนกติดลูกศรสีน้ำเงิน อัดแน่นไปด้วยความคิดถึงของ นักเดินทางที่ล่วงลับไปแล้ว",
|
|
"story": "ความหวังได้ถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ด้วยอำนาจ และคำสัญญาที่จะกลับมาพบกันอีกครั้งก็ได้หายไปเช่นกัน\nนักเดินทางผู้ท่องไปทั่วโลก ได้สูญเสียบ้านของเขาไปอีกครั้ง\n\nความชั่วร้ายที่มองมาจากเบื้องบนกีดกันรอยยิ้มที่จริงใจและมีความสุข\nการต่อสู้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด ได้กำจัดเอาความคิดที่ขาดความเคารพออกไป\nเสียงเพลงที่อ่อนโยน ขบขัน และมีความสุขเหล่านั้น\nได้กลายเป็นเสียงบาดหูที่ทิ่มแทงและเยือกเย็น\n\nเพื่อสหายเก่า เพื่อมิตรภาพ เพื่อโต๊ะเหล้าที่ไม่มีคนนั่งรินเหล้าอีกต่อไป\nเพื่ออิสรภาพ เพื่อชีวิต เพื่อการแก้แค้นที่ความชั่วร้ายพรากรอยยิ้มของเธอไป\nด้วยความมุ่งมั่น นักเดินทางดึงสายพิณสายสุดท้ายออกมา และยิงธนูดอกสุดท้ายออกไป\n\nเมื่อชีวิตของเขาค่อย ๆ ปรับตัวเข้ากับดินแดนต่างถิ่น เขาก็มองขึ้นไปยังท้องฟ้า\nจริงด้วย ที่แท้ท้องฟ้าผืนนี้ก็เป็นท้องฟ้าผืนเดียวกับบ้านเกิดฉัน..."
|
|
},
|
|
"sands": {
|
|
"name": "Sundial of the Sojourner",
|
|
"relictype": "Sands of Eon",
|
|
"description": "เวลาที่เผชิญความผันผวนมา นับครั้งไม่ถ้วน ได้บันทึกทุกคืนวันอย่างเงียบ ๆ",
|
|
"story": "นักเดินทางที่ไล่ตามโชคชะตา ก็ไล่ตามเวลาที่ไม่มีที่สิ้นสุดด้วยเช่นกัน\nเรื่องราวจุดจบของวงดนตรีที่ต่อต้านชนชั้นสูง ได้ล่องลอยอยู่ในกาลเวลาชั่วนิรันดร์\n\nในระหว่างการเดินทางอันแสนยาวนาน อุปกรณ์บอกเวลาที่เที่ยงตรงอาจไม่แม่นยำเหมือนเคย\nสิ่งเดียวที่จะไม่มีวันเสื่อมสลายคือหน้าปัดนาฬิกาที่พึ่งพาแสงอาทิตย์และแสงจันทร์\nเพื่อที่จะเข้าใจเวลาที่มองไม่เห็น นักเดินทางต้องแข่งขันกับฝีเท้าของแสง\n\nแมนชั่นที่หรูหราโอ่อ่าของชนชั้นสูง และวงดนตรีที่โค่นล้มเผด็จการอย่างไม่ท้อถอย\nทั้งสองฝั่งยืนอยู่ด้วยท่าทางที่เหมือนกัน ได้ถูกกาลเวลาหลอมรวมเข้าด้วยกัน และจางหายไปชั่วนิรันดร์\n\nเมื่อไม่มีดวงจันทร์ในยามค่ำคืน หน้าปัดอันมืดมนจะสะท้อนใบหน้าที่เหนื่อยล้าของคนไกลบ้าน\n\"เสียงเพลงของลูกศรฟังดูอ่อนล้าลงเรื่อย ๆ การบรรเลงเพลงที่งดงามใกล้จะถึงตอนจบเข้ามาทุกที\"\n\"ในตอนที่หอคอยใจกลางจัตุรัสอันเยือกเย็นถล่มลงมา ฉันจะได้เห็นรอยยิ้มของคุณไหมนะ\""
|
|
},
|
|
"goblet": {
|
|
"name": "Goblet of the Sojourner",
|
|
"relictype": "Goblet of Eonothem",
|
|
"description": "แก้วเหล้าสีขาวที่ดูธรรมดา ๆ นี้ ครั้งหนึ่งเคยเต็มไปด้วย เหล้าแห่งความสุข",
|
|
"story": "พิณนั้นมีสี่สาย\nการได้ร่วมดื่มทั้งวันทั้งคืนกับสหายร่วม \"วงดนตรี\" คงจะเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดในอาชีพนักเดินทาง\nในตอนแรกมันเป็นเพียงการพบกันกับผู้คุมวง ในระหว่างการเดินทาง แต่พิณแห่งโชคชะตาที่มองไม่เห็น ก็ได้เริ่มบรรเลง\nเขาพาหญิงสาวที่ใช้ดาบเป็นขลุ่ย และ Kreuzlied ผู้นั้นมาพบนักเดินทาง\n\nในร้านเหล้าที่รื่นเริง นักเล่นพิณได้แนะนำหญิงสาวที่เขาเพิ่งพบ ให้กับสหายของเขาด้วยเสียงเพลงและการเต้นรำ\nนักเดินทางที่เมาแล้วได้บรรเลงสายพิณและขับร้องเพลง\n\nฉันไม่ต้องเดินทางคนเดียวอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ฉันมีพวกเขาแล้ว...\nการเดินทางถึงจุดหมายไปพร้อมกับพวกเขา อาจเป็นสิ่งที่ดีก็ได้"
|
|
},
|
|
"circlet": {
|
|
"name": "Crown of Parting",
|
|
"relictype": "Circlet of Logos",
|
|
"description": "มงกุฎวิลโลว์ที่แผ่กลิ่นอายของ สายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิ",
|
|
"story": "นักเดินทางผู้จากลา สวมมงกุฎวิลโลว์นี้เป็นที่ระลึกครั้งสุดท้าย\nเพื่อเป็นการระลึกถึงคนรักที่แยกจากกันไป พร้อมกับสายลมและดอกแดนดิไลออน\n\nนักเดินทางกลายเป็นนักเล่นพิณพเนจร ในขณะที่หญิงสาวในเมืองแห่งไวน์ยังถูกจองจำจากเหล่าชนชั้นสูง\nด้วยเหตุผลที่ว่าตัวเขาเองไม่สามารถเข้าใจ เสียงพิณของหนุ่มพเนจรได้เปี่ยมล้นไปด้วยความจริงใจ\n\n\"สิ่งที่ทำให้ฉันประทับใจที่สุด... คือรอยยิ้มของคุณ\"\n\"เพราะตั้งแต่ฉันรู้จักคุณ ฉันก็ไม่เคยเห็นมันมาก่อน\"\n\"ฉันจะทำลายโซ่ตรวนที่พันธนาการคุณ\"\n\"ถึงตอนนั้น ก็ให้ฉันดูหน่อยเถอะว่ารอยยิ้มของคุณเป็นยังไง\"\n\n\"ฮ่า ๆ ขอบใจนะ ถ้าทำได้จริงก็คงจะเยี่ยมไปเลย\"\nถึงแม้คำพูดจะน่าฟัง แต่คำพูดของนักดนตรี จะเชื่อถือได้ยังไงกัน..."
|
|
}
|
|
} |